Tajne przez poufne, czyli pełna konspira

Wtorek, 14 kwietnia 2015 · dodano: 14.04.2015 | Komentarze 9

Poranek zapowiadał się niecodziennie, za sprawą umówionego na godzinę 9.00 spotkania z Tomaszem w celu przeprowadzenia zapoznania pod kryptonimem „sanatoryjny wieczorek zapoznawczy ;-)” Słowo wieczorek zostało użyte dla zmylenia ewentualnej inwigilacji, mającej na celu ewentualne nałożenie na nas mandatów o które każdy z nas się ostatnio otarł. Niektórzy otarli się mniej dotkliwie hehe.

Przed wyjazdem z domu zafundowałem sobie kawę i ruszyłem z kopyta na miejsce spotkania (do tej pory ściśle tajne), ale po czterystu metrach musiałem wyhamować, bo przez szybę zobaczyłem przepyszne drożdżówki w piekarni. Początkowo chciałem kupić zwykłą, taką najzwyklejszą, ale skoro miałem się spotkać z jednym spośród kilku VIP-ów BS, to kupiłem na tę okazję zawijańca z serem. I zjadłem. Nie, nie. Pożarłem go ;-)

Kilka kilometrów dalej uświadomiłem sobie, że jednak ciut za cienko się ubrałem, ale wracać do domu już nie zamierzałem. Na miejsce spotkania dotarłem dwie minuty przed czasem i jednocześnie z Tomaszem wjechaliśmy na stację (nazwa ściśle tajna). Kilka minut rozmowy i zostało ustalone, że jedziemy do Mrowina.

Ruszyliśmy przez Golęcin, Strzeszyn i aż do Mrowina chwilami napisy z kasków nam zrywało, takie dostawaliśmy czołowe podmuchy. To zapewne były pozostałości wczorajszego Cyklonu Stefan. Przed szosą na Szamotuły zrobiliśmy chwilkę przerwy na przypudrowanie noska ;-), łyczek z bidonu i odbijając w lewo na Baranowo kręciliśmy już z bardziej sprzyjającym wiatrem. Nie byłby to w pełni wartościowy trening, gdyby nie nasi krajowi kochani kierowcy w swoich stalowych rumakach, wyprzedzający z przeciwka w sposób podnoszący adrenalinę rowerzystom czyli nam. W Krzyżownikach ponownie skręciliśmy w lewo i tym razem wiatr miło dmuchał w plecy, znacznie podnosząc średnią dzisiejszej jazdy ku wielkiej uciesze co niektórych szosowców ;-). Na Dąbrowskiego trafił się nam radarowy pomiar prędkości, a mijając policjanta krzyknąłem:


- jedziemy za szybko?


I o dziwo, nie trafił nam się smutas, bo zdążył odkrzyknąć – nieee, spokojnie, macie 40km/h


Faktycznie tyle jechaliśmy, a ograniczenie w tym miejscu było do 80km/h więc ciut jeszcze zapasu było. A mówiłem Tomaszowi, że w tym miejscu możemy spokojnie depnąć jeszcze raz tyle hehe. Dotarliśmy do Ogrodów, tam pogadaliśmy jeszcze chwilkę i ja mając przed sobą, kolejny nudny dzień pracy, pojechałem w stronę domu, przedtem żegnając się z Tomaszem. Wracając na wysokości pływalni przy Niestachowskiej, zobaczyłem przewrócony przystanek autobusowy. Zapewne była to sprawka wczorajszej wichury, ale mogę się mylić, bo młode społeczeństwo mamy nadzwyczaj uzdolnione ;-). Kolejne kilometry pokonałem spokojnym tempem przez miasto, na swoim osiedlu kupiłem wszystko co potrzebne do zrobienia mistrzowskiej jajecznicy i zakończyłem dzisiejszą jazdę z ciut większym dystansem niż to zazwyczaj robię przed pracą.

Tomasz dzięki wielkie za wspólną jazdę, miłe towarzystwo i do zobaczenia wkrótce w celu ustalenia kolejnych ruchów w wiadomej sprawie o kryptonimie „ ………..”. Zapomniałem, że tu tajny jest nawet kryptonim ;-).

Normalnie dzisiejszy wpis wyszedł Top Secret ;-)



                                                            Przystanek stał, stał i się obalił. Ale czy sam? Wszystko tajemnica ;-)