Poświąteczne zwłoki

Czwartek, 20 kwietnia 2017 · dodano: 21.04.2017 | Komentarze 3

Miało być wieczorne MTB dnia przedniego, ale nic z tego nie wyszło. Za to dałem radę zrobić poranne szosowanie dnia następnego. Przy czym słowa „szosowanie” użyłem mocno na wyrost, gdyż moja jazda bardziej przypominała wóz z węglem ciągnięty przez wynędzniałą szkapę, niż sportowy trening. W dodatku musiałem wykopać z szafy zimowe ciuchy, bo szron na samochodowych szybach nie zapowiadał ciepłego poranka.

Pierwsze 500m (słownie pięćset metrów hehe) pokonałem w miarę zgrabnie. Schody zaczęły się zaraz potem i po każdym pokonanym kilometrze, duchy świątecznego balowania wyłaziły ze mnie, każdą mikroporą z organizmu. Na trasie wszystko się sprzysięgło przeciwko mnie: chłód, powiewy, podjazdy, zakręty. Nawet jadąca z przeciwka Starszapani krzyknęła tylko, że się spieszy i nie ma czasu pogadać, nie dając mi tym szansy na zatrzymanie i odsapnięcie.

Na przedostatniej prostej, nawet ptaszysko człapiące po polu, zdawało się ze mnie naśmiewać. Zrobiłem mu zdjęcie i wrzuciłem na moją czarną listę. Przyjdzie czas, trafi za karę do piekarnika :)




W domu ucałowałem z namaszczeniem, ciepłe bezwietrzne panele podłogowe, a czajnik z gorącą herbatą, został moim najlepszym kumplem :)