Lodowata masakra

Poniedziałek, 28 listopada 2016 · dodano: 28.11.2016 | Komentarze 6

Zbierałem się do wyjścia, zbierałem i w końcu się zebrałem. A gdy już ruszyłem, to pożałowałem. Silne wietrzysko już na samym starcie wepchnęło mi język gdzieś w okolice wątroby. Pewnie miałbym go dużo głębiej, ale na moje szczęście zamarzł błyskawicznie, zesztywniał i dalej nie wlazł :). Pierwsze 13 km to była walka o to, żeby w ogóle posuwać się do przodu. Potem nastąpiło wybawienie w postaci szambowozu który mnie osłonił od wiatru przez 3 km. Potem skręcił, a ja byłem w Więckowicach, gdzie zrobiłem nawrót. Wracając odbiłem do Zborowa poszukać nowych asfaltów, lecz po 2 km droga się skończyła, a w zamian pojawiło jezioro. Nawróciłem z powodu braku kąpielówek i ponownie dojechałem do Więckowic aby wykręcić swoje kilometry. Tam ponownie wykonałem zwrot i pchany zimnym wietrzyskiem dotarłem przez Palędzie do domu, po drodze kupując mocno spóźnione śniadanie.

Szczerze? Jazda w takich warunkach nie sprawia mi żadnej przyjemności, ale brakuje mi kilometrów, a mój założony dystans na ten rok jest mocno zagrożony. Walka będzie trwała do ostatniej chwili. Zobaczymy co wyszykuje dla mnie grudniowa pogoda.


                                                                               Ja nie chcę ;-)