Rozgrzeszony

Środa, 13 lipca 2016 · dodano: 13.07.2016 | Komentarze 13

Tym razem powietrze zostało oczyszczone przez nocne opady w sposób perfekcyjny. Uznałem to za dobry znak i wyruszyłem na podbój kilometrów. Pierwsze 500 metrów jechało mi się idealnie, potem nogi dały mi lekko znać, co myślą o takim eksploatowaniu.

Dziwne, ale ja ich nie pytałem o zdanie, a mnie uczono, że nie pytany się nie odzywa :)

Po sześciu kilometrach spadło na mnie kilka kropel. Połączyłem to sobie z porannym oczyszczeniem i wyszło mi na to, że chyba tym kropieniem zostały mi odpuszczone wszystkie popełnione grzechy od czasu niemowlęctwa. Taki mały prywatny chrzest. Dla pewności postanowiłem zapytać u źródła, więc przystanąłem, zadarłem głowę i wykrzyknąłem:

PANIE!!! Jeśli naprawdę odpuszczasz mi wszystkie, ale to wszystkie dotychczasowe grzechy, to nie dawaj żadnego znaku. Siedź sobie u góry spokojnie i zajmuj ważnymi sprawami. Jeśli jednak inna jest Twoja wola, to daj znak w postaci zamieci śnieżnej lub niechaj zza tego pięknego pola obsianego żytem, wyłoni się Atlantyda.

Śnieg nie spadł, wyspa nie wyrosła na moich oczach zatem, poczułem się rozgrzeszony i w dalsze życie ruszyłem czysty jak łza :). Kawałek dalej spotkałem znak 600+ i zacząłem zastanawianie, czy to jakaś prowokacja ze strony rolników, czy raczej konkurencja dla PiSu, a może reklama podwyżki? W każdym razie mnie to nie dotyczyło, ale ziarno niepewności w umyśle zostało zasiane ;-)



Z każdym następnym centymetrem nogi miałem coraz cięższe. I gdy walczyłem z dystansem, na Bukowskiej wyprzedził mnie bus, zjechał na przystanek i..... wysiadł z niego Jurek57. A to ci niespodzianka. Usiedliśmy, pogadaliśmy i po jakimś czasie rozstaliśmy, gdyż Jurek w zasadzie był w pracy :). Gdy tak siedząc ostygłem, potem ostatni pokonany odcinek był dla mnie jak za karę. Ale dojechałem, bułki na śniadanie kupiłem i do domu się wtoczyłem.

Jeśli jutro zdecyduję się na trening, to poproszę o inne niż cementowe nogi ;-)