Tradycyjna traska plus odebrane gatki :)

Poniedziałek, 25 kwietnia 2016 · dodano: 25.04.2016 | Komentarze 7

Po załatwieniu tego co mogłem z uszkodzonym autem, wybrałem się wykręcić poniedziałkowe kilometry. Korki na starcie przeraziły nawet mnie, obytego w tym temacie na tej trasie. Do tego stopnia mnie to rozeźliło, że puściłem się chodnikiem na Gdyńskiej.

Zanim wyjechałem za rogatki pokapało mi na nos. Na szczęście niewiele. Następny mikroopad dopadł mnie na Strzeszynie, natomiast za nim usłyszałem wlokący za mną traktor, który nie miał mnie jak wyprzedzić. Gdy pojawiła się sposobność, zrobiłem mu miejsce i wykonał manewr. Otrzymałem za to podziękowanie od traktorzysty klaksonem i kiwnięciem ręki. A skoro nawiązaliśmy tak piękną nić porozumienia, to ruszyłem za nim i przez kilka kilometrów wiozłem się za nim. Szkoda tylko, że musiałem na zjazdach hamować, bo jego załadowana chabeta z górki była powstrzymywana, a ja nie chciałem ochoty tracić osłony przed wiatrem. Jazda na nugusa to jest to ;-) Traktor stanął w Rokietnicy, ja pojechałem dalej. Pod domem kumpla którego oczywiście nie było Zrobiłem nawrót i po śladzie rozpocząłem jazdę do centrum. Za to ciemne chmury deszczowe w oddali nie wróżyły nic dobrego.




Na Koszalińskiej część nowej ścieżki rowerowej ma już ASFALT!!!!!! Przejechałem kawałek. Tylko kawałek, bo dalej była tylko uszykowana warstwa do pokrycia masą bitumiczną. Ale jest dobrze.




Gdy znalazłem sie w sercu miasta dotarło do mnie, dlaczego ludzie stamtąd wracają tacy nerwowi. Korki, klaksony, pisk opon. Normalnie wariatkowo. Najszybciej jak mogłem dotarłem do Kupca Poznańskiego, odebrałem od krawcowej moje spodenki rowerowe i czym prędzej uciekałem do domu. Naturalnie korkowy koszmarek pt. Chemiczna z Gdyńską trwał w najlepsze. Dotykając klamkę mieszkania poczułem ogromną ulgę. Centrum w dniu wolnym od pracy to nie był najlepszy pomysł.

Na szczęście uciekłem przed deszczem i nie zgnoiłem siebie z czego jestem najbardziej dumny :)