Na krzywy ryj

Środa, 15 lipca 2015 · dodano: 15.07.2015 | Komentarze 3

Człowiek może sobie planować i planować, a potem i tak wszystko toczy się własnymi torami. Po wczorajszej setce na dzisiaj plan nie przewidywał nic więcej pozna normalną rundką w normalnym tempie. Plan runął wraz z SMSem od Tomasza który dotyczył odwiedzin nowo otwartego sklepu rowerowego w Mosinie.

I tak nastawiłem sobie budzik odpowiednio wcześniej. Jak się okazało wczesnym rankiem zupełnie niepotrzebnie gdyż jakieś cholerne ptaszysko które rozdarło ryja za oknem obudziło mnie o 4.00. Monikę również. W tym momencie moje uwielbienie do wszelakiego ptactwa równało się ZERO, a nawet znacznie mniej gdyż już nie udało mi się zasnąć. Pokręciłem się po domu, zjadłem cosik, odczekałem kawał czasu i ruszyłem na spotkanie z Tomaszem. W umówionym miejscu zjawiłem się przed czasem, Tomasz był minutę po mnie i po krótkim przywitaniu pojechaliśmy w stronę Stęszewa. Ktoś powinien Tomaszowi zalać ramę roweru betonem, bo za diabła nie mogłem za nim nadążyć. Stęszew objawił się bardzo szybko, a więc skręciliśmy w lewo na Mosinę do której dotarliśmy po kilkunastu kilometrach, a w niej został mi zaproponowany podjazd na Osową Górę. Chcąc nie chcąc zgodziłem się, ale moja dzisiejsza dyspozycja pozostawiająca wiele do życzenia szybko zweryfikowała zamiar jako mocno na wyrost. Podjechać podjechałem ale tak ciężko to jeszcze nigdy mi nie szło. Potem szybki zjazd na dół i wizyta w owym sklepie. W normalnych okolicznościach nic by mnie tam nie zagnało ale, że to pierwszy dzień działalności tego punktu to chłopaki dla pierwszych klientów serwowali kawę i muffiny. Nigdy nie odmawiam ani jednego ani drugiego, zwłaszcza kiedy można się na to wszystko załapać na krzywy ryj hehe,. Pogadaliśmy, zjedliśmy, obejrzeliśmy fajny rower i ruszyliśmy przez Puszczykowo w drogę powrotną na której oczywiście nie obyło się bez trąbienia na nas. Za co? Pojęcia nie mam ale może Trollking będzie bardziej zorientowany. Jako że kolega jest młodszy, osiąga lepsze średnie i ciągle gnał do przodu to wspaniałomyślnie pozwoliłem mu prawie przez cały czas prowadzić naszą dwójkę, samemu odpoczywając na jego plecach. Taka podróż na krzywy ryj hehe. Sorry Tomasz, takie jest życie. Starsi mają swoje prawa, a młodsi muszą o niektóre przywileje jeszcze trochę powalczyć ;-). Na Dębcu zrobiliśmy krótką przerwę na pogaduchę i po pożegnaniu każdy pojechał w swoją stronę. Ja ponownie przedarłem się przez całe miasto i po dotarciu na osiedle kupiłem towar na śniadanie.

Dzisiejsza rundka wyniosła 83km i bardzo, ale to bardzo kusiło aby te brakujące kilometry dokręcić do kolejnej setki. Niestety służba nie drużba, do pracy trzeba chodzić, a czas nie jest z gumy. Niestety.

Reasumując i tak wyszło fajnie w dobrym towarzystwie i idealnej pogodzie. Oby tak zawsze.