Na mokro

Czwartek, 18 czerwca 2015 · dodano: 18.06.2015 | Komentarze 4

Wczoraj wieczorem gdy dotarło do mnie że dzisiaj ma padać, to aż się we mnie zagotowało. To ja sobie w piękny słoneczny dzień (środa) robię przerwę aby następnego dnia (czwartek) być uzimionym przez podstępną pogodę? Nigdy!!!

Wieczorem wydałem dyspozycję aby mnie budzić tylko i wyłącznie w razie braku opadów. Niestety mój żywy budzik wziął to sobie dosłownie do serca i poranne wstawanie wyglądało tak:

- godz. 8.00 czuję szturchanie i słyszę Darek wstawaj.
- przeciągam się i pytam. Pada? Nie, słyszę w odpowiedzi.
- zbieram się z wyra i wówczas dochodzi mnie następne zadanie. Ale chodniki są mokre.
- to po diabła mnie budzisz? Bo nie pada.

   Bosko prawda?

Tylko szybka teleportacja Moniki uratowała mir i spokój domowego ogniska, bo nie wiedzieć dlaczego, ja do końca nie byłem zadowolony. Ale skoro już byłem wybudzony to wstałem, zaatakowałem ekspres i z kubkiem pysznej kawy podumałem co by tu zrobić z tak pięknie rozpoczętym dniem ;-). W międzyczasie chodniki przeschły, chmury nadal wisiały, a ja postanowiłem zaryzykować i jednak zrobić kilka kilometrów. Po kilku chwilach byłem gotowy do drogi z kurtką przeciwdeszczową w kieszeni. Trzy kilometry dalej już zakładałem kurteczkę, bo mimo braku deszczu jednak za ciepło nie było. Po kolejnych pięciu kilometrach zaczęło siąpić z nieba. Łudziłem się co prawda, że uda mi się wykręcić rundkę suchą oponą, ale w głębi duszy byłem przygotowany na to że zmoknę. Siąpiło i siąpiło, a ja jechałem i jechałem. Nie było jakoś masakrycznie źle, nie było jakiejś dzikiej ulewy ale mimo wszystko człowiek przyzwyczaił się ostatnio do pięknej i suchej pogody i teraz nawet lekki deszczyk jest nie w smak. Ze względu na panującą aurę postanowiłem zademonstrować moje niezadowolenie i jako stanowczy protest skróciłem trening robiąc nawrót w Rokietnicy. W drodze powrotnej nic się nie zmieniło w temacie jazdy oraz lekkiego deszczyku i spokojnym kręceniem ze zwiększoną ostrożnością na zakrętach, przejazdach po namalowanych pasach, wszelkiego rodzaju, hamowaniach dojechałem do mojej wsi. Jako że byłem przygotowany perfekcyjnie dzisiaj na wszystko i w kieszonce miałem ciężko zarobiony 1 Złoty Polski, podjechałem na myjnię i spłukałem rower z całego syfu jaki na nim osiadł po jeździe na mokrym. Zaszalałem i przehulałem całą złotówkę. A co, niech ma szosówka swój Dzień Dziecka, niech porządnie się umyje. Potem już tylko stromy podjazd, kawałek prostej i znalazłem się pod domem.

I wszystko to uznałbym za całkiem sympatyczne przeżycie, gdyby nie fakt, że w domu nie było ciepłej wody. Normalnie kocham brać zimny prysznic po tym jak wracam przemoczony do domu. Fakt, mogło być jeszcze gorzej i wody mogło nie być wcale hehe.