Sponiewierany

Wtorek, 2 czerwca 2015 · dodano: 02.06.2015 | Komentarze 5

Tak oto zakończył się maj w którym natłukłem o 40% więcej kilometrów niż w najlepszym moim dotychczasowym miesiącu, zamykając go sumą 1400km. Coś czuję, że długo mi się nie uda tego pobić. Dzisiejsze kilometry już idą na konto czerwca.

Za oknem wiatr. I to nie taki sobie wiatr tylko ten z gatunku gnących się drzew, ale jednak na pocieszenie trzeba przyznać, że nie wyrywanych z korzeniami ;-). Mój rower jakiś tam ekstremalnie lekki nie jest ale profilaktycznie zalałem ramę betonem aby mnie nie zdmuchnęło z szosy i wyszedłem na poranną rundkę. Dzięki dodatkowemu obciążeniu trzymałem się godnie wyznaczonego toru jazdy i tylko kilka razy na otwartych przestrzeniach wiatr przestawił mnie troszkę w bok, ale trzeba uczciwie przyznać, że nie dalej niż o dwie przecznice od zaplanowanej trasy hehe. A trasa tradycyjna W TE I NAZAD po własnych śladach. Prawie jak kolarki klasyk Koziegłowy – Mrowino – Koziegłowy. Chyba powoli staję się stałym elementem otoczenia o określonej godzinie w tym miejscu tak często się tam pojawiam. W pierwszą stronę w większości pod wiar czołowy i ciut boczny. Po nawrocie wiał boczny popychający. Od czasu gdy za przekroczenie o 50km/h w terenie zabudowanym zabierają prawko, coraz częściej widuję nygusiatych policjantów z radarem w okolicach Strzeszyna gdzie nie ma żadnego domu i taki z tego miejsca teren zabudowany jak „Oaza spokoju” we wspólnym mieszkaniu z teściową. No ale słupki idą w górę, a kasa wpływa więc o co chodzi?

Szczęka mi dzisiaj opadła gdy zostałem przeproszony przez kierowcę Porsche, gdy zabrał się z przeciwka za wyprzedzanie, lecz gdy mnie zobaczył, zaprzestał manewru i schował się z powrotem do kolumny samochodów, wyciągając przy tym rękę w geście przeprosin. Szacun i wielkie dzięki dla kierowcy w wypasie. Można jak się chce? Można!!!

Niestety moje koła przeszły dzisiaj niechciany test wytrzymałości po tym jak przy prędkości (z górki) 60km/h wpakowałem się w kanał który za późno zobaczyłem. Aż mnie zabolało serce, ale wytrzymały i żadna szprycha nie pękła. Zuch koła.

Przy dojeździe do domu zachciało mi się truskawek więc gdy wpadłem na pokoje, szybko wymieniłem sprzęt na MTB którym się wygodniej manewruje po osiedlowych uliczkach, zarzuciłem plecak i wyruszyłem jeszcze raz z domu na podbój straganów. Efektem tych łowów był kilogram tych smakowitych owoców i towar na dzisiejsze śniadanie. Mam nadzieję, że chociaż jutro przestanie tak wiać bo ile można być poniewieranym przez podmuchy na szosie? No ile???